عکاس خبری کیست؟

عكاس خبرى شخصی است که از طریق عکس داستان می گوید. با گرفتن عکس، انتخاب و ویرایش و چیدمان به ترتیب آنها، داستان هایش را تعریف مى کند.
هیچ محدودیتی برای موضوعات داستان هایی که او می گويد وجود ندارد.

عكاس های زيادى وجود دارند که محیط زیست یا طبیعت را پوشش می دهند. نشان دادن تاثیر منفی که انسان ها می توانند داشته باشند و زیبایی که هنوز در عين حال وجود دارد.
علاوه بر این، عکاسان خبری هستند که ورزشکاران را در مسیر مسابقات دنبال می کنند. جزئیات نحوه آماده سازی آنها، چگونگى برنامه تمرینی آنها و اين كه رقابت در بالاترین سطح به چه معناست.
دنیا پر از داستان هایی است که ارزش سرودن را دارند و یک عکاس خبری برای ثبت آنها همواره حضور دارد.

در صورتی که عکس های استودیویی برای بیان داستان کامل نیاز باشد، ممکن است یک عکاس خبرنگار نیز مسئول نورپردازی در استودیو باشد.

 

بیش از نیمی از عکاسان خبری خوداشتغال هستند. اگر فکر می‌کنید که یک عکاس خبری فقط عکاسی است که وقت خود را صرف عکاسی می‌کند و می‌تواند به دیگران اجازه دهد بقیه کار را انجام دهند، این ممکن است فقط برای برخی از عکاسان استثنایی که برای رسیدن به آن موقعیت بسیار سخت تلاش کرده‌اند صادق باشد.

علاوه بر این، عکاس خبرنگار یک داستان سرا است. گفتن یک داستان از طریق عکس ها چیزی فراتر از عکس گرفتن از آنهاست. چیدمان مجموعه و انتخاب عکس ها می تواند تا حد زیادی روایت یک داستان را تغییر دهد.

وظایف اصلی یک عکاس خبری عکاسی، انتخاب تصاویری که باید در پروژه گنجانده شود و پس از پردازش آنها است. اینها وظایفی هستند که مستقیماً بر داستان تأثیر می گذارند.

اگر عکاس خبرنگار در مأموریتی از یک روزنامه یا آژانس کار می کند، سردبیران دیگر ممکن است به عکاس کمک کنند.

اگرچه اینها وظایف اصلی یک عکاس خبری و شاید وظایفی است که برخی از آنها را به عکاسی خبرنگار تبدیل می کند، اما هنوز کارهای زیادی وجود دارد که او باید انجام دهد.

اولاً، شما نباید جنبه تجاری خوداشتغالی را نادیده بگیرید. راه اندازی یک کسب و کار به تنهایی می تواند زمان بر و چالش برانگیز باشد. یک عکاس خبری خوداشتغال باید امور مالی، مالیات و بازاریابی نمایش انفرادی خود را پوشش دهد.

به خصوص که اینترنت همه چیز را دگرگون می کند، یک عکاس خبری می تواند از مشارکت در رسانه های اجتماعی و سرمایه گذاری در وب سایت خود نیز سود ببرد. بدون بودجه برای استخدام آژانس های حرفه ای برای حمایت از او، او باید مطمئن شود که تمام وب سایت هایش به روز و از سطح کیفی خوبی برخوردار هستند. آنها آدرس اولیه ای هستند که مشتریان برای خدمات وی استخدام می کنند، و اگر وب سایت طراحی یا کیفیت را از دست بدهد، احتمالاً مشتریان نگران خواهند شد که کار عکاس خبری او نیز ضعیف باشد.

 

مهارت های یک عکاس خبری

١- عکاسی

یک عکاس خبری قبل از هر چیز باید یک عکاس خوب باشد و اصول عکاسی و نحوه خلق تصاویر بصری جذاب را بداند. تا جایی که امكان دارد عكاس خبرى باید بتواند تحت فشار كار به خوبى عمل کند.
یک عکاس خبرنگار باید در اولین بار عکس بگیرد و سرعت عمل داشته باشد، زیرا ممکن است هر لحظه خیلی سریع بگذرد.
یک عکاس خبرنگار به جز عکاسی به مهارت های دیگری نیز برای حرفه خود نیاز دارد.
فراموش نکنید که یک عکاس خبری یک داستان سرای تصویری است و عکس ها تنها بخشی از داستان هستند.

٢- داستان سرايى

یک عکاس خبری باید داستان نویس خوبی هم باشد. فرقی نمی کند که او این مهارت را از طریق نوشتن به دست آورد یا فقط از طریق عکاسی. اما باید بتواند عکس هایی بگیرد که بتواند داستانی را روایت کند و همچنین بتواند آنها را طوری تنظیم کند که داستان برای بیننده جذاب باشد.
اگرچه عكاسى خبرى نیازی به سرگرمی ندارد، اما می توان داستان های تخیلی را بیشتر برای اطلاع رسانی به بیننده گفت و استفاده کرد، اما باید جذاب نیز باشد.

داستان های خبرى باید برای بیننده جذاب باشند، در غیر این صورت پیامی که داستان به همراه دارد چندان موثر نخواهد بود.
یک عکاس خبرنگار باید بتواند یک داستان جذاب را از طریق عکس هایش تعریف کند و داستان سرایی یکی از مهمترین مهارت هایی است که باید به دست آورد.

٣- مهارت هاى ارتباطى

سومین جنبه ضروری، مهارت های ارتباطی عکاس خبری خواهد بود.
اگرچه تصاویر صحبت نمی کنند، اما سوژه ها صحبت می کنند.
ایجاد رابطه مبتنی بر اعتماد برای مردم برای شنیدن داستان هایی که نمی خواهند به کسی بگویند بسیار مهم است. یک عکاس خبرنگار باید مهارت های ارتباطی کاملی داشته باشد تا بتواند به سرعت اعتماد ایجاد کند.
ارتباط اغلب کلامی نیست، بلکه بر اساس زبان بدن و اعمال است. یک عکاس خبرنگار باید در هر شرایطی آرام باشد و احساس خطر را القا نكند.

خصوصاً هنگام رفتن به مکان‌های غير امن، ایجاد اعتماد با مردم برای دسترسی به خطوط مقدم یا مکان‌هایی که باید از دشمن فاش نشود، بسیار مهم است.

دستمزد عکاس خبری

اگر یک تصویر ١٠٠٠ کلمه ارزش دارد. بنابراین یک عکاس خبرنگار یک دایره المعارف تصویری نوشته است. عکاسان خبرنگار با دوربین هایی که در دست دارند مهم ترین داستان های جهان را تعریف می کنند.

 

حقوق و دستمزد عکاس خبرنگار بر اساس نوع رسانه

دستمزد یک عکاس خبری بسته به نوع رسانه متفاوت است. بر اساس دفتر آمار کار، عکاسان تلویزیونی در سال ٢٠٢٠ به طور متوسط ​​٥٤,٩١٠ دلار حقوق دریافت کردند. بر اساس موسسه سیاست اقتصادی، عکاسان خبری که برای روزنامه ها، مجلات یا ناشران کتاب کار می کردند، به طور متوسط ​​٥٦٠٠٠ دلار حقوق دریافت کردند که بالاتر از میانگین حقوق سالانه است. ٤٠,٠٠٠ دلار برای همه مشاغل ایالات متحده.
به هر حال میانگین درآمد عکاسان خبری کمتر از سایر عکاسان بود. عکاسان هوافضا با میانگین حقوق ٩١,٨٣٠ دلار بیشترین سود را در سال ٢٠٢٠ به دست آوردند. عکاسان فیلم و سريال ٧٤,٧٨٠ دلار درآمد کسب کردند. عکاسانی که برای شرکت های تحقیق و توسعه مرتبط با علم عکاسی می کردند ٤٦,٠٠٠ دلار دریافت کردند.

حقوق و دستمزد عکاس خبرنگار بر اساس منطقه

درآمد عکاس خبرنگار نیز بسته به منطقه متفاوت است. در میان ایالت ها، ناحیه کلمبیا با میانگین دستمزد ۹۱,۷۲۰ دلار، بالاترین دستمزد را در سال ۲۰۲۰ داشته است. نیویورک با ٧٣,٠٠٠ دلار در بین ٥ کشور برتر قرار گرفت. ماساچوست با ٦٦,١٢٠ دلار، مینه سوتا ٦٠,٦٣٠ دلار و کالیفرنیا ٦٠,١٥٠ دلار.

کمترین حقوق در اوکلاهما، کانزاس، نبراسکا، آیووا، تنسی، آلاباما و ویرجینیای غربی بود که متوسط ​​دستمزد سالانه بین ٢٩,٢٧٠ تا ٣٧,٧٦٠ دلار بود. در میان شهرهای پردرآمد برای خبرنگاران عکاسی، لوگان با میانگین حقوق ٧٥,١٠٠ دلار در صدر بازار UT-ID قرار گرفت. بریجپورت-استمفورد-نوروالک، کانکتیکات با ٧٥,١٠٠ دلار در جایگاه دوم قرار گرفت. نیویورک-نیویورک-جرسی سیتی، نیویورک-NJ-PA با ٧٢,٦٩٠ دلار در جایگاه سوم قرار گرفت.

 

٨ مشهورترین عکاسان خبری

١- آناستازیا تایلور لیند

آناستازیا یک عکاس خبرنگار انگلیسی-سوئدی با چندین دهه تجربه است. او سال‌ها را صرف عکاسی از موضوعات مرتبط با جمعیت، زنان و جنگ کرده است.
تصاویر آنالوگ او دوستانه و ساده هستند. علیرغم ماهیت صریحشان، همه آنها معمولاً احساساتی و باهوش هستند. او داستان های قدرتمندی برای نیویورک تایمز، تایم و نشنال جئوگرافیک می نویسد.
تمام تصاویر در سال ٢٠٢٠ در موزه FotograFiska در نیویورک به نمایش گذاشته می شود.

٢- مارکوس یام

مارکوس یام، عکاس خبرنگار لس آنجلس تایمز است. او که در کوالالامپور مالزی به دنیا آمد و بزرگ شد، حرفه مهندسی هوافضا را رها کرد و عکاس شد. او قصد دارد بینندگان را به خط مقدم درگیری، مبارزه و صمیمیت آشنا كند.
در سال ٢٠١٩، مارکوس جایزه روزنامه‌نگاری حقوق بشر رابرت اف کندی را برای مجموعه آثار صمیمی و صمیمانه‌اش که درد و رنج روزانه غزه را در جریان درگیری مرگبار در نوار غزه مستند می‌کرد، دریافت کرد. علاوه بر این، فیلم کوتاه او به نام The Home Front برنده جایزه امی شد.

٣- ویلیام دانیلز

ویلیام یک عکاس مستند فرانسوی و از همکاران نشنال جئوگرافیک است. تصاویر او بر مسائل اجتماعی در جوامع بی قدرت متمرکز است.
ویلیام اثرات بیماری و بلایای سراسر جهان را به تصویر کشیده است. صرف نظر از اینکه کجا و چه زمانی عکس می گیرد، هرگز کیفیت عکس هایش را به خطر نمی اندازد. تمام تصاویر او کاملاً واضح و ترکیبی هستند.
او توسط تایم، نیوزویک و لوموند در میان دیگران برجسته شده است. او جوایز جهانی پرس فوتو، جوایز بین المللی عکس سال و ویزای طلایی را کسب کرده است.

٤- دانيلا زالكمن

دانیلا زالکمن عکاس مشهوری است. او در ٢٠ اکتبر ١٩٨٦در آمریکا به دنیا آمد. دانیلا به لطف بنیانگذار عکاسی زنان که به عنوان کاتالوگ از عکاسان زن مستقل مختلف کار می کند، به عنوان یک عکاس حرفه اى و عکاس خبری نیز شناخته می شود. او به عنوان یک روزنامه نگار امپراتوری و مستندساز فرهنگی تخصص دارد و عکس های خود را از طریق اینستاگرام با بیش از ٦٠٠٠٠ دنبال کننده به اشتراک می گذارد.
دانیلا اصالتا اهل ایالات متحده است. او در طول کنوانسیون ملی جمهوری خواهان در سال ٢٠١٢ به عنوان عکاس خبری کار کرد و از میت رامنی و کلینت ایستوود عکاسی کرد.

٥- کریسان جانسون

این عکاس خبرنگار در سال ١٩٧٦ متولد شد و در Xenia، اوهایو بزرگ شد. او در رشته روزنامه نگاری از دانشگاه کلرادو فارغ التحصیل شد و مدرک کارشناسی ارشد خود را در رشته ارتباطات بصری در دانشگاه ایالتی اوهایو ادامه داد. او در حال حاضر در بروکلین، نیویورک مستقر است.
از سال ٢٠٠٦، کریسان روی پروژه‌های شخصی بلندمدت در مورد زنان جوان و HIV/AIDS در سوازیلند و فرهنگ جوانان پس از آپارتاید در آفریقای جنوبی کار کرده است. آثار کریسان در سطح بین‌المللی به نمایش درآمده و در مجلات و روزنامه‌های زیادی مانند آگهی نیویورکر، تایم، نیویورک تایمز، فادر، وال استریت ژورنال، سی‌ان‌ان، اخبار امریکن و گزارش جهانی، L’Espresso (ایتالیا) منتشر شده است. Vanity Fair (ایتالیا)، D la Repubblica (ایتالیا).

٦- آکاسیا جانسون

آکاسیا جانسون عکاس، نویسنده و هنرمند اهل آلاسکا است که بر روابط انسانی با مناطق قطبی زمین متمرکز شده است. او از سال ٢٠١٤ به بررسی موضوعات مردم‌شناسی در قطب شمال و قطب جنوب پرداخته است، زمانی که کمک مالی فولبرایت به کانادا او را قادر ساخت تا زمستانی را صرف مستندسازی رابطه اینوئیت‌ها با محیط زیستشان در جزیره بافین کند. آثار جانسون توسط بسیاری از نشریات، مانند داستان‌های دیجیتالی برای نشنال جئوگرافیک در مورد جامعه اینویت در جزیره بافین، جلبک‌های برفی و یخ‌های دریا در محیط‌های قطبی، حیات وحش در دهانه جزیره فریب قطب جنوب و خرس‌های قهوه‌ای ساحلی آلاسکا منتشر شده است.

٧- گابریل گالیمبرتی

گابریل گالیمبرتی، متولد ١٩٧٧، یک عکاس خبری ایتالیایی است که اغلب در هواپیما زندگی می کند، و گاهی در وال دی چیانا (توسکانی)، جایی که به دنیا آمده و بزرگ شده است. در چند سال گذشته او روی پروژه‌های عکاسی مستند بلندمدت در سراسر جهان کار کرده است که برخی از آنها به کتاب تبدیل شده‌اند، مانند داستان‌های اسباب‌بازی، در آشپزخانه، نیمکت من نیمکت توست، و بهشت.
کار گابریل عمدتاً این است که از طریق پرتره ها و داستان های کوتاه برای مردم سراسر جهان داستان بگوید، ویژگی ها و تفاوت های آنها، آنچه به آن افتخار می کنند و متعلقاتی که آنها را احاطه کرده است را بیان کند. رسانه‌های اجتماعی، در تمام اشکال آن، بخش مهمی از تحقیقات مورد نیاز برای برقراری ارتباط، کشف و تولید آن داستان‌ها هستند.

٨- رنا افندی

رنا افندی در باکو، آذربایجان به دنیا آمد و بزرگ شد. تحصیلات زبانی خود را در آنجا گذراند. او در سال ٢٠٠١ پس از شرکت در کلاس های طراحی، عکاس مستند اجتماعی شد. این کار اولیه عکاس خبری بر تأثیر صنعت نفت بر زندگی مردم کشورش متمرکز بود. بنابراین، او یک خط لوله نفتی به طول ١٧٠٠ کیلومتر را از طریق آذربایجان، گرجستان و ترکیه دنبال کرد و داستان هایی را در طول مسیر جمع آوری کرد. این اثر شش ساله که هزینه‌های انسانی نفت را به تصویر می‌کشد، در سال ٢٠٠٩ در اولین کتاب او با نام «رویاهای لوله: تاریخچه زندگی در امتداد خط لوله» منتشر شد. در سال ٢٠١٢، رنا افندی دومین کتاب خود را منتشر کرد، سرزمین مایع، روایتی بصری غنایی، که در آن عکس‌های او با تصاویری از پروانه‌های قاتل شکار شده توسط پدرش، حشره‌شناس شوروی، که حدود ٣٠,٠٠٠ پروانه در اتحاد جماهیر شوروی جمع‌آوری کرده بود، جفت می‌شود. زمین مایع در موضوع شکنندگی و تخریب محیط زیست نفوذ می کند.